u ssaków
Encyklopedia PWN
anat. u kręgowców odcinek przewodu pokarmowego łączący jamę gębową z przełykiem (pot. zw. gardłem), u bezkręgowców — przedni, silnie umięśniony odcinek jelita;
gębowa jama, jama ustna,
pierwszy rozszerzony odcinek przewodu pokarmowego kręgowców (wyposażony w np. zęby, gruczoły) i niektórych bezkręgowców — przechodzący w gardziel (np. u przywr, nicieni, dżdżownic, bezczaszkowców).
węch, powonienie, zmysł chemiczny, zmysł powonienia,
zdolność wykrywania substancji zapachowych w powietrzu lub w wodzie, których źródło znajduje się w pewnym oddaleniu od organizmu.
obręcz kończyny przedniej, obręcz barkowa, pas barkowy,
część szkieletu służąca do umocowania kończyn przednich kręgowców lądowych i płetw piersiowych ryb;
ogół gat. zwierząt występujących na wyspach, charakteryzujące się określonymi przystosowaniami, wykształconymi w drodze ewolucji.
zapłodnienie, fertylizacja,
w przebiegu rozmażania płciowego, połączenie gamety żeńskiej (komórki jajowej) i męskiej (plemnika) w jedną komórkę, zw. zygotą, która daje początek nowemu organizmowi.
